امروزه جامعه شناسی و موجود زنده، هر دو، به عنوان نظام ( system) می نگرد، یعنی «کلی» مرکب از اجزاء به هم پیوسته و در عین حال مستقل، که برای هدف واحدی که همان شکل می باشد تلاش می کنند. و بسیاری از جامعه شناسان، جامعه را نظامی کمابیش هماهنگ می دانند که اجزاء متنوع آن در جهت پایداری کل نظام، فعالیت و همکاری می کنند.1 اما در عین حال، جامعه همیشه نمی تواند این حرکت موزون و هماهنگ را حفظ کند و تحت تأثیر شرایطی دچار نا هماهنگی نیز می گردد. از این رو است که، با نگاهی واقع بینانه، روابط و منا ...